8 Mart 1857 tarihinde ABD'nin New York kentinde 40.000 dokuma işçisi daha iyi çalışma koşulları istemiyle bir tekstil fabrikasında greve başladı.
Ancak polisin işçilere saldırması ve işçilerin fabrikaya kilitlenmesi, arkasından da çıkan yangında işçilerin fabrika önünde kurulan barikatlardan kaçamaması sonucunda 129 kadın işçi can verdi.
İşçilerin cenaze törenine 10.000'i aşkın kişi katıldı.
Klara Zetkin ve Nadejda Krupskaya gibi ve saymadığımız binlerce sıra neferi, ömrünü komünizm mücadelesine adamış kadınların en büyük dilekleri, işçi sınıfından kadınların, emekçi kadınların, ev kadınlarının kapitalizmin boyunduruğundan ve köleliğinden kurtuluşu idi.
Ve kadınların kendi kurtuluş mücadelelerini yaratmaları için kadın liderlerin öngördükleri hat, koca bir düzenin, kapitalist düzenin karşısında mücadeleyi gerektiren bir hattı.
Doğru bir hattı.
Bugün kadınların içerisinde en büyük kesimi oluşturan emekçi kadınları harekete geçireceğine inandığımız yegane mücadele hattı.
Cemal Süreyya ve Bedri Rahmi Eyüboğlu’ndan bir şiirle bitirelim yazıyı:
“Tanrı bin birinci gece şairi yarattı
Bin ikinci gece Cemal’i,
Bin üçüncü gece şiir okudu Tanrı,
Başa döndü sonra,
Kadını yeniden yarattı.”
-Cemal Süreyya
“Karadutum çatal karam çingenem
Daha nem olacaktın bir tanem
Gülen ayvam, ağlayan narımsın
Kadınım, kısrağım, karımsın…”
Karadutum, çatal karam, çingenem
Nar tanem, nur tanem, bir tanem
Ağaç isem dalımsın salkım saçak
Petek isem balımsın, ağulum
Günahımsın, vebalimsin.
Dili mercan, dizi mercan, dişi mercan
Yoluna bir can koyduğum,
Gökte ararken yerde bulduğum,
Karadutum, çatal karam, çingenem,
Daha nem olacaktın bir tanem?
Gülen ayvam, ağlayan narımsın
Kadınım, kısrağım, karımsın..”
-Bedri Rahmi Eyüboğlu